woordwerk

Gedichten

Woorden

Woorden

wankelen

waaiend

in de wind

totdat

 

de dichter ze vindt.

Maaltijd

De afzuigkap

zuigt de geuren op

laden schuiven

lepels laten pannen klinken

ze zingt

het is klaar

aan tafel.

 

Herinnering

Het litteken vertelt

van de jaren

van de groei

van de mensen die elkaar ontmoetten

van de vogels en hun nest

van de knoppen die de dag begroetten

van de kinderen op hun blote voeten

wat overblijft

het litteken

van jaren

op zijn best.

Portret in groen

In rijzige gestalten

toornen zij boven ons uit

veelzijdig

reikhalzend omhoog

als grepen zij een hoger doel tegemoet

oorsprong werd anker

koos richting

dijde uit.

Eigenkrachtig, eigenzinnig

uitgegroeid tot persoon

eigen getekend

uniek

verbijsterend.

 

Contact

Ik noem je naam

en zwaai achter het raam

je toe.

 

Je mond beweegt

en zegt mijn naam

zie ik.

 

Je ogen glimmen

 ze staan blij

een traan.

 

Je bent dichtbij

maar toch gescheiden 

ver weg.

 

Onze ogen zeggen

wat onze monden

niet kunnen.

 

Complementair

Voorzichtig

schuchter

ont-luikt de tijd

valt er licht door het venster

wordt donker licht

wordt nacht dag

wordt stilte: leven

krant op de mat

dichtvallende deuren

aanslaande motoren:

de dag tegemoet.

 

Anders

Waarom ben ik zo anders

zo anders dan de rest 

en word ik

onophoudelijk gepest?

 

De blikken

krassen in mijn ogen

en slaan in mijn gezicht.

 

De woorden 

kerven in mijn ziel

en slaan mijn hart potdicht.

 

De trappen

beuken op mijn lijf 

en slaan mijn botten plat.

 

De listen 

treiteren mijn hoofd

en geselen mijn hart.

 

Waarom ben ik zo anders

zo anders dan de rest

wanneer

 wanneer 

word ik niet meer gepest?

Sentiment

Ik was zo graag nog kind gebleven

levens wezen zonder zorg

onbekommerd spelend leven

uitend wat mijn binnenste verborg.

 

Spelend in mijn eigen wereld,

ben ik dokter, dan weer paard

dan weer bootsman, dan weer merel

zoals dat in mijn wereld gaat.

 

Vaders schoen is soms een auto

maar nu een bootje in de teil

snel zet ik het op de foto

en hijs ik het zeil.

 

Hoge golven kan ik maken

hoger - het bootje maakt slagzij

maar ik heb niet in de gaten

dat het omslaat "dankzij" mij.

Herinnering

Eenzaam staat de stoel

tussen de boterbloemen

een vogel vliegt aan

en strijkt neer

op de kale armleuning.

 

Gisteren zat hier nog

een oude heer met hoed

die met gerust gemoed

de geuren snoof

die de natuur ontstegen.

 

Plotseling kwam er regen

zodat de oude heer met hoed

goed gemutst en goed te voet

de benen nam en huiswaarts ging

dragend de herinnering

aan de stoel tussen de boterbloemen

en een regen van geuren

waar bijen zoemen.

Golven

Rollende golven van ver

bedekken de wereld

overgieten haar

overspoelen haar

met groot geweld.

 

Alles wordt anders

op afstand

onaanraakbaar

leeft de wereld voort.

 

Voorzichtig bedaren de golven

mensen komen tevoorschijn

angst op hun gezicht.

 

Met ingehouden adem

gaan ze stapje voor stapje

terug naar het leven van vroeger.

 

Opnieuw komen de golven

heviger, hoger, dieper,

raken ze iedereen in het hart

om een mens, om een medemens

gestikt door de sterke arm

door het verschil

de ongelijkheid.

 

Opnieuw komen de golven

heviger, hoger, overal vandaan

uit de mensen

uit de kelen

uit de handen

klinkt de roep

om gelijkheid

voor iedereen

altijd!